หลวงพ่อพุธ ฐานิโย Thaniyo.com

          ชีวิตมีองค์ประกอบของธาตุ  2  ส่วน  คือ  ร่างกายและจิตใจโดยหลักวิทยาศาสตร์  ร่างกายจัดอยู่ในพวกสสาร  ซึ่งโดยธรรมชาติจะเป็นรูปธรรมที่มีความเปลี่ยนแปลงได้ มีความเสื่อม  และสูญสลายไปในที่สุด  ส่วนจิตใจเป็นพลังงานซึ่งมองไม่เห็นเป็นรูปร่าง  แต่ก็เป็นสภาพที่มีอยู่และไม่อาจถูกทำลายได้  ชีวิตที่มีคุณภาพจะต้องมีความสมบูรณ์และแข็งแรงทั้งร่างกายและจิตใจ  ซึ่งคุณภาพชีวิตดังกล่าวสามารถสร้างขึ้นได้โดยการบริหารกายและบริหารจิต

          โดยสภาพที่เป็นอยู่  มนุษย์ส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับกายมากกว่าจิตหลายเท่า  และมีจำนวนไม่น้อยที่ไม่ใส่ใจกับเรื่องของจิตเลย  วิถีชีวิตจึงเกิดความไม่สมดุล  มุ่งเน้นการบำรุงบำเรอความสุขทางกาย  ทุ่มเทเงินทองเพื่อความสวยงามของร่างกายและความมั่งมีด้านวัตถุ  จนก่อให้เกิดปัญหาครอบครัวและสังคมหลายด้าน  ความเสื่อมโทรมด้านจิตใจคือคุณธรรมนั้นจะนับว่าอยู่ในขั้นวิกฤตก็ว่าได้  การแก้ปัญหาดังกล่าว  หากยังละเลยเรื่องของ  “จิต”  ก็ยังเป็นการแก้ปัญหาที่ไม่ถูกจุดเพราะ  “จิต”  หรือ  “ใจ”  เป็นบ่อเกิดของความดีและความชั่วทั้งปวง  ดังที่พระพุทธองค์ตรัสว่า  “ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นใหญ่  มีใจเป็นประธาน  ทุกอย่างสำเร็จด้วยใจ”  การพัฒนาจิตจึงเป็นรากแก้วของการพัฒนาทุกเรื่อง  ดังที่มีผู้กล่าวว่า  “จะปลูกพืชต้องเตรียมดินจะกินต้องเตรียมอาหาร  จะพัฒนางานต้องพัฒนาคน  การพัฒนาคน  (ทรัพยากรมนุษย์)  ต้องเริ่มที่การพัฒนาจิต  จะพัฒนาอะไรก็ติดถ้าจิตไม่พัฒนา”  ดังนั้น  งานพัฒนาจิตจึงมีความสำคัญอย่างมากที่ทุกคนควรจะนำไปใช้เป็นหลักในการพัฒนาคุณภาพชีวิตและพัฒนาสังคม

          การปฏิบัติงานด้านการพัฒนาจิตให้มีประสิทธิภาพ  ต้องทำความเข้าใจเรื่องของจิตให้ชัดเจน  มีจุดมุ่งหมายและหลักการที่ตรงและถูกต้อง  ตลอดจนเห็นประโยชน์ของการพัฒนาจิตอย่างกว้างขวาง