Home เรื่องเล่าตอนเข้าค่าย ประสบการณ์ของผู้อบรมสมทบ ที่เข้าค่ายอบรมพัฒนาจิต ที่วัดวะภูแก้ว
ประสบการณ์ของผู้อบรมสมทบ ที่เข้าค่ายอบรมพัฒนาจิต ที่วัดวะภูแก้ว
Thursday, 27 July 2017 05:21

ศูนย์พัฒนาจิตเฉลิมพระเกียรติ  วัดวะภูแก้ว




ได้รู้มากกว่าที่เคยรู้

          ตอนแรกที่มาที่นี่เพราะอยากปฏิบัติธรรมเนื่องจากความเครียด  เพราะเคยบอกแม่ว่าสอบเข้าทำงานเสร็จแล้วจะไปหาที่ปฏิบัติธรรม  แม่เลยพามาที่นี่  ซึ่งในวันที่มาเห็นเด็กมัธยมเดินไปเดินมาเยอะมากในใจก็เริ่มกังวลแล้วว่าจะเป็นค่ายปฏิบัติธรรมที่แสนน่าเบื่อและไม่ได้อะไรเลยเหมือนที่อื่นไหม  แต่ไหนๆ ก็มาแล้วก็ลองดูหน่อยแล้วกัน


          ในช่วงแรกๆ นี้ต้องใช้ความอดทนสูงมากเนื่องจากผมก็อายุ 24 แล้ว  แต่ต้องมาทำอะไรเหมือนเด็ก  พออดทนได้ 2 วันก็เริ่มรู้ว่าเรานิ่งขึ้นความเครียดที่มีหายไปหมดเลย  สมองโล่ง  เบาสบาย  และยิ่งไปกว่าการคลายเครียดยังได้รู้ว่าการนั่งสมาธิภาวนาเป็นการทำให้เราได้บุญมากกว่าการทำบุญแบบอื่น  ได้รู้อีกว่าศาสนาพุทธมีอะไรมากกว่าที่เราเคยรู้ทำให้สามารถปฏิบัติให้ถูกตามที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนเอาไว้  และการมาที่นี่ทำให้เรารู้จักบาปกับบุญ  นรกและสวรรค์  ทำให้กลัวการทำบาปและไม่กล้าทำบาปเพราะปัจจุบันคนส่วนมากไม่กลัวต่อบาปทำให้ไปเบียดเบียนผู้อื่นทั้งทางทรัพย์สินและชีวิต  สุดท้ายนี้ผมขอขอบพระคุณบิดาและมารดาที่ให้ชีวิตผมมาและขอบพระคุณวิทยากรทุกท่านที่ทำให้ผมรู้จักพระพุทธศาสนามากขึ้นและได้ทำสมาธิที่ถูกต้องครับ


จงพุฒิ  สิงห์คา (ผู้อบรมสมทบ)
จ.อุบลราชธานี






ปฏิบัติธรรมเพื่อลูก


          สาเหตุที่ผมเข้าฝึกอบรมครั้งนี้  ก็เพราะเมื่อวันที่ 13 ม.ค. 60 ที่ผ่านมาผมได้สูญเสียลูกชายคนกลางไปด้วยอุบัติเหตุซึ่งการสูญเสียในครั้งนี้มีอะไรบางเรื่องที่ผมคาใจกับตำรวจอยู่มากจนถึงกับคิดที่จะฆ่าเขาด้วยเนื่องจากทางกฎหมายผมไม่สามารถเอาเรื่องเขาได้  แต่ก็มาคิดทบทวนอีกทีก็เลยมาลองชั่งน้ำหนักดูว่าถ้าฆ่าเขาลูกเราที่ตายไปเขาจะเป็นสาเหตุให้เราทำบาป  ก็กลัวว่ากรรมจะตกถึงเขาผมก็เลยพยายามเปลี่ยนแนวความคิดและหันมาปฏิบัติธรรมเพื่ออุทิศบุญกุศลให้กับลูก  ซึ่งก่อนหน้านี้ผมก็สนใจธรรมะอยู่บ้างแต่ไม่ถึงกับลงมือปฏิบัติจนกระทั่งลูกชายได้เสียชีวิต  และอยากให้เขาได้ไปเกิดในที่ๆ ดี ก็เลยมาลงมือปฏิบัติธรรม  เพราะผมเคยรู้มาว่าการทำสมาธิจะได้บุญเยอะเป็นเพราะผมรักลูกมากถึงได้เริ่มปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง และที่สำคัญกว่านั้นก็เป็นเพราะลูกถึงทำให้ผมตั้งใจปฏิบัติธรรม  และจะปฏิบัติไปตลอดชีวิต  ผมเชื่อว่านี่คืออานิสงส์ของลูกที่ทำให้พ่อได้มาปฏิบัติธรรม  และผมขอขอบคุณครูบาอาจารย์ทุกๆ ท่านที่ให้คำแนะนำในการทำสมาธิสวดมนต์  ขอบอกได้เลยครับว่าการมาทำสมาธิที่นี่จิตสงบได้เร็วมาก  และจะนำไปปฏิบัติต่อที่บ้านเพื่ออุทิศให้ลูกและเพื่อให้ตัวเองและคนในครอบครัวได้พ้นจากความทุกข์จากการสูญเสียในครั้งนี้  ผมจะพยายามทำความดีเพื่อลูกที่จากไปและเพื่อคนที่ยังอยู่  ขอขอบพระคุณครูบาอาจารย์ทุกท่านมากครับ


          ครั้งที่ 2  แล้วครับที่มายังที่นี่  เพราะเหมือนบ้านที่อบอุ่นและเป็นที่ๆ เปิดทางสว่างให้เราได้พบกับธรรมะที่แท้จริงของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อนำไปปฏิบัติในเวลาที่เราต้องเจอกับปัญหาและอุปสรรคต่างๆ ในชีวิต  ขอขอบคุณ ดร.ดาราวรรณ  และทีมงานเป็นอย่างสูงที่จัดอบรมในครั้งนี้


          สำหรับประสบการณ์ที่นี่สำหรับผมแล้วคุ้มค่ามากโดยเฉพาะการทำสมาธิและหลักการที่นำไปฝึกต่อที่บ้าน  ต้องขอบอกก่อนครับว่าที่มาที่นี่เพราะต้องการมีครูบาอาจารย์เพื่อจะได้ปฏิบัติได้อย่างถูกต้องและก็ไม่ผิดหวังเลย  เพราะครูอาจารย์ทุกท่านสอนด้วยเหตุด้วยผลไม่สอนให้เรางมงาย


          สำหรับประโยชน์ของการทำสมาธิที่เห็นได้ชัดๆ ก็คือหลังจากที่กลับจากการอบรมครั้งแรกไปแล้วนั้น  เวลาทำงานผมจะใช้สมาธิจุดจ้องตั้งมั่นอยู่กับงานพอเวลางานมีปัญหาหรือเราไม่รู้จะทำต่ออย่างไร  เราก็จุดจ้องจดจ่อด้วยสมาธิและยังทำงานไปเรื่อยๆ อยู่ๆ ปัญหาตรงนั้นมันก็คลี่คลายไปเองโดยที่เราไม่ต้องไปทำอะไรกับมันมากมาย  นี่คือความมหัศจรรย์ของสมาธิ  ผมจะพยายามฝึกปฏิบัติต่อไปจะไม่หยุดเพราะนึ่คือหนทางแห่งการดับทุกข์ที่แท้จริง  ถ้าหากว่าวันหนึ่งเราจะต้องเจอกับเหตุการณ์เลวร้ายอย่างที่สุดเราจะรู้เลยว่าต่อให้มีเงินทองมากมายแค่ไหนก็ไม่สามารถช่วยอะไรเราได้  นอกจากธรรมะเพียงเท่านั้น


จักกิตร์  จิตต์กระโทก (ผู้อบรมสมทบ)
จ.นครราชสีมา






ดูคล้ายๆ กันแต่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง


          ความรู้สึกที่สัมผัสได้เลยหลังจากเข้ามาเหยียบที่นี่คือ  เงียบสงบและแฝงไปด้วยความทรมาน  แน่นอนว่าการปฏิบัติสิ่งที่ผิดไปจากกิจวัตรประจำวันของเราทุกวันมันต้องโคตรน่าเบื่อมากๆ วิ่งจอกกิ้งตอนเช้า  กับเดินจงกรมตอนเช้ามันต่างกันสิ้นเชิงเลย  วิ่งตอนเช้าใส่หูฟังเพลง  เดินจงกรมตอนเช้าฟังธรรมะอันต่างกันมาก  แต่ความคล้ายๆ กันมีไม่กี่อย่างคือ  โล่งใจ  สบายใจ  กิจวัตรอีกอย่างคือ  นั่งสมาธิ  ปกติจะนอนยืดตัวไปท่านู้นท่านี้นอนเล่นโทรศัพท์  สบายใจ  แต่นี่นั่งสมาธิทั้งปวดทั้งเมื่อย  หลับเหมือนกันแต่ความรู้สึกต่างกันมาก  แต่แปลกตรงที่ว่า  ตอนสติเราจะค่อยๆ หายไปจนวูบหลับแต่นั่งสมาธิเราหลับแต่สติเรายังอยู่แถมเพิ่มสติให้นานขึ้นด้วยซ้ำ  ตัวเราจะเริ่มเบาๆ ไม่ฟุ้งซ่านไม่เหมือนกัญชาที่ตัวเราจะเบาเหมือนกันแต่โคตรฟุ้งซ่าน  ง่ายๆ ก็ลอยแหละครับ  จริงๆ เข้าค่ายฝึกจิตก็เหมือนเราเลิกเรียนวันศุกร์แล้วไปเที่ยววันหยุดกับเพื่อนแหละครับ  แต่ฝึกกิเลสไม่ใช่ฝึกจิต  แต่ค่ายฝึกจิตเราไม่ได้อยู่บ้านเรามากับเพื่อนเราไม่ได้ฝึกกิเลสเราฝึกทำลายกิเลส  นั้นแหละ  ข้อแตกต่างที่คล้ายๆ กัน  ถือว่าได้เยอะมากเลยทีเดียวจากวัดนี้

พรรณธกร  อุดม (ผู้อบรมสมทบ)
มหาวิทยาลัยบูรพา






มุมมองต่อปัญหาต่างไป


          มีความรู้  ความเข้าใจ  ในการปฏิบัติธรรมมากขึ้น  ทำให้อยากมีความตั้งใจนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน  ซึ่งในระหว่างที่ปฏิบัติธรรมอยู่ ณ สถานที่แห่งนี้  มีความรู้สึกผ่อนคลาย  มีพลังชีวิตเพิ่มมากขึ้น  การมองปัญหาต่างจากก่อนเข้ารับการอบรม  เช่น  เมื่อมีปัญหาก็จะมีความรู้สึกว่า  มันวุ่นวาย  หนักใจ  กลุ้มใจ  หลังจากอบรมแล้ว  เมื่อกลับไปคิดปัญหาเดิม  มีความรู้สึกว่า  เมื่อเรามีสติมากขึ้น  ปัญหามันก็ไม่ทำให้เราร้อนรนกับมันเหมือนก่อน  มีแต่ความนิ่งขึ้น


ภัทรพงษ์พันธ์  บัวขาวงศ์ภูธร (ผู้อบรมสมทบ)







เจอแล้ว..กุญแจไขปัญหาชีวิต


          กระผมได้มีโอกาสเข้าร่วมพัฒนาจิต  คุณธรรม  จริยธรรม  นี่ถือเป็นโอกาสที่ดีในชีวิต  ผมมีอาชีพเป็นวิศวกรเขียนแบบประจำโรงงานที่ จ.สระบุรี  ช่วงเวลาที่ได้ทำงานมาเป็นเวลากว่าสิบปีจะมีวงจรชีวิตแบบเดิมเหมือนเดิมตามกาลเวลาที่ผ่านมาคือเช้าทำงาน  เลิกงานก็ไปหาเพื่อนๆ สังสรรค์  ตกดึกก็เข้าบ้านพัก  ช่วงเวลาวันหยุดก็ออกเดินทางไปเที่ยวต่างจังหวัดเป็นส่วนใหญ่  บางครั้งก็จะกลับบ้านบ้างเป็นครั้งคราว  พ่อกับแม่อยู่จังหวัดสมุทรปราการ  ซึ่งทุกๆ ครั้งได้เดินทางหรือออกไปเที่ยงต่างจังหวัดบ่อยจิตใจจะพะวงอยู่กับการถามตัวเองว่าทำไมเราไม่กลับไปอยู่บ้านบ้าง  ไปอยู่เฉยๆ ให้แม่เห็นหน้าก็ยังดี  การดำเนินชีวิตแบบนี้เป็นไปอย่างไม่มีหลักเลื่อนลอย  กินเที่ยวไปวันๆ ในส่วนงานที่ทำก็ถือว่าเหมาะสมกับรายได้เพราะแบ่งให้แม่ทุกๆ เดือนแต่ไม่มาก  ในจิตใต้สำนึกแล้วจากรายจ่ายที่ใช้จ่ายอยู่อย่างฟุ่มเฟือยทำให้ไม่สามารถเก็บเงินเพื่อจะทำฝันของคนที่บ้านให้สำเร็จ  จนเวลาล่วงเลยผ่านมาหลายปี  ทำเหมือนจะไม่ประสบความสำเร็จสักอย่าง  จิตใจก็ว้าวุ่นคอยคิดแต่เรื่องเดิมๆ และจะคิดทุกครั้งที่เดินทางกลับออกจากบ้านที่สมุทรปราการ  เพื่อมาทำงานที่สระบุรี  และจากการกินเที่ยวก็เริ่มคิดถึงอนาคตที่ยังมาไม่ถึงและหวนคืนกลับไปคิดถึงเรื่องในเวลาที่ผ่านมาว่าตอนนั้นทำไมไม่ทำ  จนกลายเป็นเรื่องราวที่เก็บเอามาคิดเป็นเรื่องประจำวัน  ว่างเมื่อไรคิดเมื่อนั้น  คือก็รู้อยู่คิดแล้วมันไม่ได้อะไร  เมื่อได้มาปฏิบัติธรรมที่วัดวะภูแก้ว  จากการที่ได้นั่งทำสมาธิเหมือนได้เจอกุญแจเพื่อนำไปใช้ไขปัญหาและวิธีคิดปฏิบัติตนเองใหม่  ถือว่าเป็นโอกาสที่ดีที่สุดในชีวิตและนำกลับไปปฏิบัติปรับใช้ในชีวิตเพื่อการเดินทางของชีวิตที่ถูกต้อง


เฉลิมศักดิ์  ศรีนวลจันทร์ (ผู้อบรมสมทบ)
จ.สระบุรี




Last Updated on Thursday, 27 July 2017 05:43
 

ค้นหา (พิมพ์คำที่ต้องการค้นหา แล้วกดปุ่ม Enter)

ร้านจักรวาลอ๊อกซิเย่น

Banner

น้อมส่งเสด็จสู่สวรรคาลัย

Banner

เข้า Facebook ศูนย์พัฒนาจิตเฉลิมพระเกียรติ วัดวะภูแก้ว

Banner

แห่เทียนพรรษา 2558

Banner

ฐานิยปูชา 2556

Banner

www.thaniyo.net

Banner

ฐานิยปูชา 2555

Banner

เชิญชม วิดีโอ การแสดงธรรมของ หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

Banner

วัดป่าสาลวัน

Banner

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

Banner

palungdham.com

Banner

ฐานิยปูชา 2553

Banner

สำรวจความคิดเห็น

เหตุผล สำคัญที่สุด ในการเข้ารับการอบรมพัฒนาจิต ที่วัดวะภูแก้ว ?
 

แบบสำรวจความคิดเห็น

วัดวะภูแก้วควรปรับปรุงเรื่องใดมากที่สุด
 

แบบสำรวจ

พระสงฆ์ในทัศนะของท่าน ?
 

โปรดแสดงความคิดเห็นของท่านได้ที่สมุดเยี่ยม

Banner