|
เติมพลังเต็มร้อยพร้อมสู้อุปสรรค
ก่อนที่ข้าพเจ้าจะมาที่วัดวะภูแก้วนี้ ข้าพเจ้ากำลังอ่อนแอมาก ไม่ว่าจะทางกายหรือทางใจก็ตามมันเหมือนกำลังจะหมดแรง ไม่มีพลังที่จะเดินต่อ บางครั้งข้าพเจ้าก็เคยร้องไห้คนเดียว ร้องไห้จนตัวสั่นไปทั้งตัว ทำไมชีวิตถึงเป็นเช่นนี้ แต่เมื่อมาถึง ข้าพเจ้าก็รู้เลยว่า ชีวิตของทุกคนได้ถูกลิขิตให้เป็นมาแบบนี้แล้วแต่ “กรรม” ของแต่ละคน เราเกิดมาเพื่อใช้หนี้กรรม ตอนนี้ข้าพเจ้ามีพลังที่จะเดินต่อไป เดินไปหากรรมที่ตัวเองได้ก่อเอาไว้ และพร้อมที่จะสู้กับมัน ไม่ว่าอุปสรรคจะมากมายขนาดไหน ข้าพเจ้าก็พร้อมที่จะชดใช้มัน “เพราะอุปสรรคคือบททดสอบของชีวิต” มันเหมือนกำลังเล่นเกมส์ มีเราเป็น “ผู้เล่น” และผู้ร้าย คือ “อุปสรรค์” และเราจะต้องพุ่งชนมันเพื่อไปถึง “จุดหมาย” ทำมันอย่างมีความสุข แล้วเราก็จะสนุกกับมัน อย่ากลัว อย่ายอมแพ้ แล้วจะสามารถผ่านอุปสรรค จนไปถึง ณ จุด ๆ นั้นได้ ตอนนี้ข้าพเจ้าเริ่มเข้มแข็งขึ้น ได้มาเติมพลังจนเต็มร้อย พร้อมที่จะสู้กับมันต่อไป... “อดทน มุ่งมั่น พยายาม”
นางสาวธนิษฐา โตสนั่น
โรงเรียน ชุมพวงศึกษา ชั้น ม.4/4
เขียนไว้ ณ วันที่ 21 กรกฎาคม 2558
ค่ายปลุกจิตสำนึก
ก่อนอื่นก็ต้องขอกราบขอบพระคุณ คุณครูและโรงเรียนที่ได้นำกิจกรรมดีๆ นี้มาให้เยาวชนอย่างพวกเราได้มาปฏิบัติ เป็นการเข้าค่ายปรับปรุงพื้นฐานที่สร้างจิตสำนึกได้เป็นอย่างมาก สร้างคุณธรรม และวินัย สำหรับกิจกรรมนี้บอกเลยว่าทำให้ข้าพเจ้าคิดและสำนึกบุญคุณของบิดามารดาได้อย่างลึกซึ้ง
ต้องยอมรับเลยว่าก่อนจะมาเข้าค่ายที่วัดวะภูแก้วแห่งนี้ ข้าพเจ้าได้ทะเลาะกับบิดาของข้าพเจ้ามาอย่างรุนแรงเนื่องจากที่ข้าพเจ้าไปบ้านเพื่อนแล้วกลับดึกบิดามารดาข้าพเจ้าเป็นห่วงมาก พอข้าพเจ้ากลับมาโดนพ่อด่า แล้วพ่อก็ตีแม่ด้วย พ่อข้าพเจ้าด่าแม่ข้าพเจ้าด้วยวาจาที่รุนแรงว่า “มึงนั้นแหละเลี้ยงลูกไม่ดี ไม่รู้จักสั่งสอน” แล้วข้าพเจ้าก็เป็นต้นเหตุให้เรื่องนี้เกิดขึ้น แล้ววันนั้นข้าพเจ้าก็โดนไล่ออกจากบ้านรวมทั้งแม่และน้องด้วย แม่บอกว่าจะพาไปอยู่กับยาย แต่ด้วยความไม่สะดวกบางอย่างพวกเราจึงทนอยู่จนมาทุกวันนี้ ข้าพเจ้าโกรธพ่อมาก จนมาทุกวันนี้ข้าพเจ้ายังไม่พูดหาพ่อเลย ความขุ่นเคืองกับพ่อยังมีอยู่ พอได้มาปฏิบัติธรรม เข้าค่ายปรับปรุงพื้นฐานที่วัดวะภูแก้ว ได้จิตสำนึกถึงบาปบุญ จึงคิดว่าข้าพเจ้าไม่ควรทำเช่นนั้นเลยกลับไปนี้ข้าพเจ้าจะไปกราบขอโทษพ่อและแม่ค่ะ
นางสาววมรรัตน์ ชาติเจริญ
โรงเรียน ชุมพวงศึกษา ชั้น ม.4/5
เขียนไว้ ณ วันที่ 21 กรกฎาคม 2558 เลิกเที่ยวแล้วเพราะสงสารพ่อแม่
หนูเป็นคนหนึ่งที่ไม่อยากมาค่ายคุณธรรม ที่แรกหนูว่าจะไม่มาแล้ว แม่ก็บังคับมา หนูก็พูดคำเดียวว่าไม่ไป แต่ใจหนึ่งก็คิดจะไปดีไม เดี๋ยวไม่จบหนูเรียน ม.4 มาสามปีแล้วค่ะไม่จบสักที แต่ปีนี้หนูก็พยายามจะทำให้ตัวเองจบให้ได้พ่อดีแม่โทรมาบอกว่าจะไปส่งเข้าค่าย เพราะหนูไม่ยอมไปรถโรงเรียนระยะทางจากบ้านมาหาหนูที่หอประมาณ 60 กม. ได้ รวมกับมาส่งที่วัดวะภูแก้วอีกประมาณ 200 – 300 กม. พอมาถึงหนูอยากกลับบ้านมาก เบื่อ ขี้เกียจนั่งสมาธิ ไม่อยากฟัง ไม่อยากตื่นแต่เช้าเลย แต่พอได้อยู่มาครูก็พูดถึงเรื่องนั้นเรื่องนี้ หนูคิดว่าที่นี้ต่างจากทุกที่ที่หนูเคยไปมา มันทำให้รู้จักความอดทน รู้เรื่องที่เรามองข้าม รู้อะไรหลายอย่าง ความที่หนูเคยคิดว่ากลับจากค่ายหนูจะไปเที่ยวที่นั้นที่นี่ก็ดูเหมือนว่ามันจะทำให้หนูไม่อยากไปขึ้นมาเลยเพราะหนูคิดสงสารพ่อแม่ ที่ท่านส่งเงินมาให้หนูเพื่อมาเรียนแต่ต้องหมดไปกับการเที่ยว หนูขอบคุณวัดวะภูแก้วมากทำให้หนูคิดได้ ทำให้รู้ซึ้ง กลับบ้านไปหนูจะไปทำตามที่ ดร.ดาราวรรณ และคุณครูทุกท่านบอกค่ะจะไปกราบเท้าพ่อแม่และเปลี่ยนนิสัยเพื่อท่านค่ะ
นางสาวเกวลิน ดอนศรี
โรงเรียน กาญจนาภิเษกวิทยาลัย ชัยภูมิ ชั้น ม.4/2
เขียนไว้ ณ วันที่ 21 กรกฎาคม 2558
ท่านให้เรามากเกินกว่าจะตอบแทนได้
เมื่อก่อนขึ้นชื่อว่า วัด ข้าพเจ้าก็ไม่อยากไปแล้ว ข้าพเจ้าคนหนึ่งละที่เกเร เอาแต่ใจ ด่าแม่ จนแม่ต้องร้องไห้ผมเห็นแม่ทำงานหนักทุกวัน ผมก็เก็บมาคิด ว่าแม่เหนื่อยไหม แต่ผมก็ได้แต่คิด จนวันหนึ่ง ผมไปสัญญากับแม่ว่าจะตั้งใจเรียน
ผมก็ทำได้อย่างที่ผมพูดกับแม่ต่อมาทางโรงเรียนจึงแจ้งมาว่าจะพามาปฏิบัติธรรมที่วัดวะภูแก้ว ตอนแรกผมก็ไม่อยากจะมาหรอก เพราะคิดว่ามันน่าเบื่อ แต่พอผมมาถึงกับต้องตกใจ เพราะวัดวะภูแก้วเป็นสถานที่เงียบสงบมาก เต็มไปด้วยต้นไม้ วันแรกที่มาผมได้รู้จักกับอาจารย์ ดร.ดาราวรรณ อาจารย์ท่านสอนถึงการทำบุญทดแทนพระคุณพ่อแม่ทดแทนยังไงก็ไม่หมดหรอก เพราะพ่อแม่ทำให้มากเกินกว่าที่เราจะตอบแทนได้ อาจารย์บอกให้นั่งสมาธิ แผ่บุญไปให้พ่อแม่ตั้งแต่นั้นมา ผมจึงตั้งใจนั่งสมาธิมาโดยตลอดเพราะไม่อยากให้พ่อแม่เสียใจกับการกระทำของผมอีก ข้าพเจ้าขอกราบขอขอบพระคุณอาจารย์ ดร.ดาราวรรณ และทีมงาน ที่ให้ความรู้แก่ข้าพเจ้าต่อนี้ข้าพเจ้าจะนำคำสอนของท่านอาจารย์ ทุกท่านไปใช้ในชีวิตประจำวัน
นายสุทธิชัย สุทธิเชื้อ
โรงเรียน กาญจนาภิเษกวิทยาลัย ชัยภูมิ
เขียนไว้ ณ วันที่ 21 กรกฎาคม 2558
|
เรื่องเล่าตอนเข้าค่าย 
