หลวงพ่อพุธ ฐานิโย Thaniyo.com

เด็กเกเรทำได้ก่อนเพื่อน
                                 ข้าพเจ้าเป็นคนเดียวในกลุ่มที่อยากมา อยากมามาก แต่ไม่ได้อยากมานั่งสมาธิ อยากมาเพราะไม่อยากอยู่บ้าน อยากอยู่กับเพื่อน พอมาถึงวันแรกเป็นอะไรที่เบื่อมาก เพราะนั่งสมาธิก็เมื่อยมากเลยยิ่งพอคืนวันเสาร์อยากไปดูเจมาก ยังไม่เป็นสมาธิแต่พอคืนวันอาทิตย์นั่งสมาธิอยู่ก็ง่วงแต่ก็พยายามหาอะไรมาพูดมาท่องให้เร็วเหมือนที่อาจารย์บอกจึงท่องคำว่า พุทโธ ธัมโม สังโฆ ท่องแบบเร็ว ๆ พอท่องแล้วหายเมื่อยหายง่วง และวันต่อ ๆ มาการนั่งสมาธิก็เป็นสิ่งที่ชอบไม่น่าเบื่อเหมือนทีแรก ๆ และข้าพเจ้าเป็นคนแรกในกลุ่มที่สามารถทำได้เพื่อน ๆ ของข้าพเจ้าพากันงงไปเลยว่าคนอย่างข้าพเจ้าทำได้อย่างไร เพราะข้าพเจ้าเวลาอยู่ที่โรงเรียนหรืออยู่กับเพื่อนเป็นคนที่ชอบเล่นและคุณครูหาว่าเป็นเด็กเกเร แต่ข้าพเจ้าก็ทำได้และสามารถจับจุดในการทำสมาธิได้ ข้าพเจ้ารู้สึกดีใจมากที่สามารถทำสมาธิได้ และเมื่อคืนวันจันทร์เป็นอะไรที่ข้าพเจ้ากลัวมาก เพราะมีคนเห็นเปรตและบอกว่าจะเอาคนที่เกิดวันจันทร์ไป ข้าพเจ้าเกิดวันจันทร์ด้วยทำให้เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับรู้สึกอยากกลับบ้านเพราะกลัว แต่ตอนนี้ไม่อยากจะกลับ อยากจะอยู่ต่อ นัดเพื่อน ๆ ว่าถ้าว่างจะพากันมาเยี่ยมที่นี่อีก กลับไปนี่ข้าพเจ้าจะลบคำสบประมาทที่บอกว่าข้าพเจ้าเป็นเด็กเกเรออกให้ได้
นร. ร.ร. มารีย์วิทยา

ต้องลบคำสบประมาท
                                  การมาวัดวะภูแก้วในครั้งนี้ สร้างความเป็นมนุษย์ให้กับข้าพเจ้ามากขึ้นกว่าเก่า รู้สึกว่าใจเย็นขึ้นอารมณ์ดีขึ้น ครั้งแรกมีความคิดว่า ดูจะไม่สะดวกไปเสียทุกอย่าง ปกติเป็นคนใจร้อน หงุดหงิด ไม่ชอบทำอะไรที่จำเจ แต่ก็จำใจเพราะมีความคิดสองอย่างอยู่ในขณะนั้นว่า อย่างแรกอาจารย์ให้มา อย่างสองอยากมาลอง อยากรู้อยากเห็น เพราะฟังจากเพื่อนเล่า เออ! คงสนุกดี แต่ก็ไม่จริงจังเท่าไรมาวันแรก ๆ อยากกลับ แต่พอหลายวันเข้าก็เริ่มมีสมาธิทำให้อยู่ได้โดยไม่มีอะไรติดขัด พอมาได้รู้ได้เห็นอะไร ทำอะไรที่ดี ๆ ทำให้อยากทำตัวให้เป็นคนดี อยากกลับไปเรียน อยากตั้งใจเรียน ข้าพเจ้าคิดว่าหากกลับไปข้าพเจ้าจะตั้งใจเรียนให้ถึงที่สุดให้สมกับผู้มีพระคุณหลาย ๆ คนหวังในตัวข้าพเจ้าและลบคำสบประมาท คำดูถูกดูหมิ่นในเรื่องเรียนให้จงได้ นึกขอบพระคุณท่านอาจารย์มากที่พาข้าพเจ้ามาในครั้งนี้
ม. 5/1 ร.ร.ธารปราสาทเพชรวิทยา

เพิ่งกลัวบาป
                              มาแล้วรู้สึกว่าวิวสวยดี มีที่อำนวยความสะดวกเยอะ มานั่งสมาธิ ยกแรกเมื่อย ยกสองเริ่มดีขึ้นยิ่งได้ฟังธรรมะจากหลวงพ่อและหลวงพี่แล้วรู้สึกอยากฟังอีก สนุกดี มีสาระน่ารู้ น่าสนใจ น่าติดตามมากมาย ผมจะพยายามนำเอาหลักธรรมท่านที่เทศน์ไว้ให้ฟังมาปฏิบัติตามเท่าที่จะสามารถทำได้ การนั่งสมาธิตามที่ข้าพเจ้าได้ฟังมาตามที่ข้าพเจ้าพบเห็นมา พระสงฆ์ตามวัดที่ข้าพเจ้าได้ไปท่านเพียงแต่สอนว่าการนั่งสมาธิจะทำให้จิตใจสงบ ท่องคำภาวนา "พุทโธ" จะทำให้ใจสงบแค่นี้เอง แต่ ! พอมาวัดวะภูแก้วนี้ ทำให้รู้ว่าการนั่งสมาธิไม่ได้ทำให้จิตใจสงบอย่างเดียวเท่านั้นแต่ทำให้ผมได้รู้ว่าการทำสมาธิที่ถึงขั้นหนึ่งแล้วทำให้มีความโล่งใจปีติยินดี สำนึกผิดในการกระทำที่ทำต่อผู้มีพระคุณมาก ๆ ต่อไปจะไม่ทำอีกแล้ว เพราะตอนนี้ผมกลัวบาปที่ก่อไว้เสียแล้ว
น.ร.ร.ร. ธารปราสาทเพชรวิทยา

รักษาไข้ด้วยสมาธิ
                              ข้าพเจ้าได้มาวัดวะภูแก้วครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ครั้งแรกที่ข้าพเจ้ามาฝึกนั่งสมาธิ ข้าพเจ้าไม่เป็นสมาธิเลย กลับไปบ้านก็ไม่ได้นำสมาธิไปใช้เลย ครั้งที่ 2 ข้าพเจ้าเริ่มจะเป็นสมาธิขึ้นมา รู้สึกสบายใจขึ้นกว่าเดิม อาจารย์บอกว่าสมาธิสามารถรักษาอาการเจ็บไข้ของเราได้ ข้าพเจ้ามาครั้งนี้คืนสุดท้ายที่จะกลับบ้าน ข้าพเจ้ามีอาการไข้ขึ้นสูงมาก ตัวร้อนจัดเลย จนข้าพเจ้าแทบจะลุกขึ้นเดินไม่ไหว ข้าพเจ้าไปขอยากับอาจารย์มากิน อาจารย์จับตัวแล้วบอกให้ข้าพเจ้าไปนอนพักผ่อนก่อน ข้าพเจ้าแทบจะลุกขึ้นเดินไม่ไหวข้าพเจ้าไปขอยากับอาจารย์มากิน อาจารย์จับตัวแล้วบอกให้ข้าพเจ้าไปนอนพักผ่อนก่อน ข้าพเจ้าจึงตัดสินใจนั่งสมาธิ ในขณะที่ข้าพเจ้านั่งสมาธินั้นข้าพเจ้าหนาวมากจนตัวสั่นปากสั่นหมด ข้าพเจ้าอดทนสู้กับความหนาว จนในที่สุดข้าพเจ้ารู้สึกตัวว่าไม่หนาว พอข้าพเจ้าถอนจากสมาธิรู้สึกตัวว่าเบาสบายและอาการไข้ก็ลดลง ข้าพเจ้าคิดว่าจะนำสมาธิไปใช้ในชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะเป็นการเรียน การทำงาน คงจะทำให้ข้าพเจ้าประสบความสำเร็จในชีวิตได้
น.ร.ร.ร ธารปราสาทเพชรวิทยา

สบายแล้ว
                                หลังจากที่ได้มาวัดวะภูแก้วครั้งแรก พอมาถึงมองดูสถานที่แล้วร่มรื่นและก็สงบดีวันแรกที่ได้นั่งสมาธิเมื่อยมากเลย เหมือนกับเอาโลกทั้งโลกมาทับขาไว้ เป็นอย่างนี้อยู่2 -3ครั้ง พอนั่งครั้งที่ 4 รู้สึกว่าเกิดสมาธิ สบายใจมาก ปกติแล้วคิดว่าคนไม่ดีอย่างหนูจะไม่สามารถปฏิบัติสมาธิได้ หนูภาวนาคำว่าพุทโธ ไม่ได้ผล แต่นั่งไปมันมีแสงสว่างวูบขึ้นมาตรงหน้าผาก มันสบายมาก หนูก็ภาวนาคำว่า "สบายแล้ว" และคำ ๆ นี้หนูภาวนาทุกครั้งก็ได้ผลทุกครั้ง หนูเคยปฏิบัติสมาธิแล้วครั้งหนึ่งที่จังหวัดปทุมธานี แต่ก็กลับมาโดยที่ไม่ได้อะไรเลยนั่งครั้งหนึ่งไม่เกิน 1 ชั่วโมง พากันนั่งหลับ แต่มาที่วัดวะภูแก้วนี้หนูนั่งได้อย่างมาก 2 ชั่วโมง 15 นาที ประมาณนี้แหละ หนูภูมิใจมาก ขนาดเพื่อนหนูยังคิดไม่ถึงว่าหนูจะทำได้ ถ้าหนูมีโอกาสดี ๆ สักครั้งหนูจะกลับมาอีกแน่เลย
ตอง
ร.ร ธารปราสาทเพชรวิทยา