Home เรื่องเล่าตอนเข้าค่าย ประสบการณ์ของนักเรียน จาก โรงเรียนช่องแมววิทยาคม และ โรงเรียนท่าช้างราษฎร์บำรุง ที่เข้าค่ายอบรมพัฒนาจิต ที่วัดวะภูแก้ว ระหว่างวันที่ 26 - 29 พ.ค. 2560
ประสบการณ์ของนักเรียน จาก โรงเรียนช่องแมววิทยาคม และ โรงเรียนท่าช้างราษฎร์บำรุง ที่เข้าค่ายอบรมพัฒนาจิต ที่วัดวะภูแก้ว ระหว่างวันที่ 26 - 29 พ.ค. 2560
Monday, 03 July 2017 08:50

ศูนย์พัฒนาจิตเฉลิมพระเกียรติ  วัดวะภูแก้ว




 กล้าในเรื่องที่ไม่ควรกล้า  อายในเรื่องไม่ควรอาย


          ฉันเป็นลูกคนเล็กค่ะ  ตอนเด็กๆ แม่ชอบพาไปวัดบ่อยๆ ก็เลยเป็นคนชอบไปวัด  ปฏิบัติธรรม  ถือศีล  เชื่อฟังพ่อกับแม่มาโดยตลอด  และทุกวันพระก็จะไปถือศีล  ช่วงเข้าพรรษาก็จะไปทำวัตรเย็นที่วัดตลอด  แต่พอขึ้นมัธยมก็ไม่ค่อยมีเวลา  ไม่ค่อยได้ไปวัด  ไม่ค่อยได้คุยกับพ่อกับแม่  หลังจากเหตุการณ์นั้น


         พอขึ้น ม.3  ฉันก็มีแฟนและเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตอย่างมาก  ฉันติดแฟนทำตัวเหลวไหลไม่สนใจคนรอบข้าง  ไม่ค่อยสนใจเรียน  สนใจแต่แฟนเพียงคนเดียว  จนเผลอทำผิดแบบไม่รู้ตัว  ทำผิดแบบไม่รู้เลยว่าการกระทำนั้นทำให้คน 2 คนที่อยู่ข้างหลังเราผิดหวังและเป็นห่วงเรามากแค่ไหน  ไม่เคยรู้เลยว่าทำให้คน 2 คนนั้นต้องเสียน้ำตา  มีปัญหาก็ไม่เคยปรึกษา  แต่เวลาอยากได้อะไรแบมือขอก็ได้ทุกอย่าง  พอมีเงินก็เอาไปซื้อของขวัญให้แฟน  ไม่เคยซื้ออะไรมาให้พ่อแม่เลย  ทุกครั้งที่แม่บ่น  แม่ว่าแม่สอนก็โกรธไม่พอใจ  รำคาญและเดินหนีเข้าไปนอนในห้องเปิดเพลงอัดหูดังๆ ทำแบบนี้มาตลอด


          จนมาถึงวันนี้  ที่นี่ฉันได้คิดถึงท่านทั้ง 2 คำที่ลอยอยูในหัวมีแต่คำว่า “ขอโทษ” ฉันเป็นคนขี้อาย  แต่ฉันอายผิดที่ผิดทาง  ฉันมักจะอายที่จะทำดีทำให้พ่อกับแม่ภูมิใจ  แต่เวลาอยู่กับเพื่อนกับแฟนนั้นทำอะไรไม่รู้สึกอายอะไรเลย  ทุกครั้งที่ฉันไม่สบายแม่จะคอยดูแลอยู่เสมอไม่ว่าตัวเองยุ่งขนาดไหน  ก็ยังสละเวลามาดูแล  แต่ผิดจากฉันที่ทุกครั้งที่ท่านป่วยก็ไม่ทำอะไรเลยถามแค่ว่า  “เป็นอะไรมากไหม  กินยายัง”  ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะว่าอายไม่กล้าทำ  ฉันไม่เคยทำให้ท่านสบายใจเลยมีแต่เรื่องทุกข์ใจมาให้ท่านคิดตลอด

  


          แต่วันนี้คิดได้แล้วค่ะ  ว่าใครที่รักเราจริงๆ ใครที่คอยช่วยเราตลอด  ไม่ใช่แฟนที่เรารักจนแทนจะบูชา  หรือเพื่อนที่ไม่รู้ว่าเขาคิดอย่างไรกับเรากันแน่  คนที่เป็นให้เราได้ทุกอย่างทำให้ได้ทุกอย่าง  นั่นก็คือ  “พ่อกับแม่”  ขอบคุณโรงเรียนที่พามาที่นี่  ขอบคุณวัดวะภูแก้ว  ขอบคุณอาจารย์ที่ให้ความรู้  ขอบคุณกิจกรรมดีๆ ขอบคุณการนั่งสมาธิที่ทำให้ได้ฝึกความอดทน  ได้ฝึกจิตให้มีความสงบมาขึ้น  ขอบคุณที่ทำให้คิดถึงบุญคุณและความรักที่ยิ่งใหญ่ที่แท้จริง


ปิตุพร  เรียงแก้ว
ม.5/1  โรงเรียนช่องแมววิทยาคม

  





เหนื่อยทำนาเพื่อหาโทรศัพท์ให้ลูก


          ตั้งแต่ที่ฉันเรียนชั้น ม.1-3  ฉันเป็นคนที่ดื้อมาก  ฉันไม่ได้ดื้อกับครูอาจารย์แต่ฉันดื้อกับพ่อแม่มาก  ฉันเป็นคนที่เอาแต่ใจ  เอาความคิดของตนเป็นใหญ่  อยากได้อะไรฉันต้องได้  เช่น  ฉันอยากได้โทรศัพท์เหมือนเพื่อน  อยากได้โทรศัพท์ราคาแพงๆ ฉันจึงบอกพ่อกับแม่ว่าอยากได้โทรศัพท์เหมือนเพื่อน  พ่อกับแม่จึงบอกว่า  เดี๋ยวหลังเกี่ยวข้าวจะซื้อให้  ฉันก็รอ  รอจนฉันไม่อยากได้จึงพูดประชดประชันไปว่า  ไหนบอกว่าจะซื้อให้  แต่พอถึงเวลาทำไม่ซื้อให้และฉันก็โกรธ  โดยที่ไม่รู้เลยว่า  ข้าวที่พ่อแม่ไปเกี่ยวมา  ข้าวมันขายไม่ได้เพราะข้าวมันจมน้ำ  และข้าวมันแห้งจนขายไม่ได้  แต่พอฉันมารู้ทีหลัง  ฉันก็รู้สึกเสียใจที่ฉันพูดประชดประชันไป

  


         และวันนี้ฉันได้มาอบรมพัฒนาจิต  ฉันคิดอะไรได้หลายอย่าง  ฉันรู้สึกผิดต่อพ่อแม่มาก  ที่เคยเถียงที่เคยพูดประชดประชัน   ฉันอยากจะกราบขอโทษท่านที่เคยทำผิดพลาดไป


ศิริกานต์  แก้วเพ็ชร
ม.4/2  โรงเรียนท่าช้างราษฎร์บำรุง





Last Updated on Monday, 03 July 2017 09:02
 

ค้นหา (พิมพ์คำที่ต้องการค้นหา แล้วกดปุ่ม Enter)

ร้านจักรวาลอ๊อกซิเย่น

Banner

น้อมส่งเสด็จสู่สวรรคาลัย

Banner

เข้า Facebook ศูนย์พัฒนาจิตเฉลิมพระเกียรติ วัดวะภูแก้ว

Banner

แห่เทียนพรรษา 2558

Banner

ฐานิยปูชา 2556

Banner

www.thaniyo.net

Banner

ฐานิยปูชา 2555

Banner

เชิญชม วิดีโอ การแสดงธรรมของ หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

Banner

วัดป่าสาลวัน

Banner

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

Banner

palungdham.com

Banner

ฐานิยปูชา 2553

Banner

สำรวจความคิดเห็น

เหตุผล สำคัญที่สุด ในการเข้ารับการอบรมพัฒนาจิต ที่วัดวะภูแก้ว ?
 

แบบสำรวจความคิดเห็น

วัดวะภูแก้วควรปรับปรุงเรื่องใดมากที่สุด
 

แบบสำรวจ

พระสงฆ์ในทัศนะของท่าน ?
 

โปรดแสดงความคิดเห็นของท่านได้ที่สมุดเยี่ยม

Banner