หลวงพ่อพุธ ฐานิโย Thaniyo.com

พบแล้ว...การพัฒนามนุษย์ที่ถูกจุด

            ...การพัฒนาสิ่งใด           
            หากไม่ได้พัฒนา “จิตใจ”ก็ไร้ผล
            การพัฒนาจึงต้อง  “เริ่มที่ใจคน”
            จึงได้ผลพัฒนาที่ถาวร…

        จากคำกลอนบทนี้  ต้องขอขอบคุณผู้แต่ง  แม้ข้าพเจ้าจะไม่ทราบว่าท่านใดแต่งก็ตาม  แต่เป็น “แรงบันดาลใจ” ในการทำงานของข้าพเจ้าที่พยามค้นหาวิธีพัฒนาจิตใจคนอย่างเป็น “รูปธรรม”  และได้ค้นพบที่วัดวะภูแก้วนี่เอง  ด้วยใจที่ต้องการให้นักเรียนเป็น “คนดี” จะทำอย่างไรหนอ  นั่งค้น Internet  ด้วยจิตอธิษฐานทำให้พบข้อความ “ดร.ดาราวรรณ  เด่นอุดม”  พัฒนาเด็กให้เป็นคนดีจึงสืบค้นข้อมูลและพานักเรียนมา  ในช่วงเดือนมีนาคม 2560  ผลลัพธ์ที่ได้เกินคาดคือ  เด็กนักเรียนและครูต่างปีติชื่นชม  จึงจองค่ายต่อ ณ เวลานั้น “ความดีต้องรีบทำ”  จึงมีวันนี้ที่พาครูมา 38 คน  นึกเสียใจ  เสียดาย  กับครูที่ไม่ได้มามากค่ะ  แต่ก็นึกว่า  เป็นเรื่องของ “บุญ”  ของแต่ละคน

        ในความรู้สึกของข้าพเจ้ามีแต่ “ปีติ”  ยากที่จะหาคำพูดใดมากรั่นกรองในเวลา 30 นาทีนี้ได้  เพราะเป็นบุญเหลือเกินที่ได้มาพบท่าน ดร.ดาราวรรณ  และทีมงาน  เป็นเนื้อนาบุญอันประเสริฐของพุทธศาสนิกชนอย่างแท้จริง

        อยากประกาศให้ชาวพุทธทั่วโลกได้รับรู้ถึงคุณงามความดีของท่านเหลือเกินและจะทำทุกครั้งถ้ามีโอกาสเพื่อประกาศให้ทราบว่า “ศูนย์พัฒนาจิตเฉลิมพระเกียรติ  กระทรวงศึกษาธิการ  วัดวะภูแก้ว  จังหวัดนครราชสีมา” แห่งนี้  มีบุคลากรที่พร้อมที่จะให้ชาวพุทธเป็นพุทธศาสนิกชนอย่างแท้จริงเป็น “เนื้อนาบุญอันประเสริฐ”  ที่ชาวพุทธกำลังค้นหาอย่างเป็นรูปธรรมและเป็น “แก่นแท้”  ของชาวพุทธทุกคน  ไม่ใช่เพียงแค่นับถือศาสนาพุทธที่ปรากฏในทะเบียนบ้านเท่านั้น

        กราบขอบพระคุณท่านและทีมงานด้วยดวงใจอย่างแท้จริงที่มีความเมตตาต่อผู้บริหารและครูบ้านนอกอย่างพวกเรา

ดร.สมพิศ  สำเนียงแจ่ม
ผู้อำนวยการโรงเรียนบ่อพลอยรัชดาภิเษก อ.บ่อพลอย  จ.กาญจนบุรี



                               

อบอุ่นทั้งกายและใจ

        ดิฉันมาวัดวะภูแก้วเป็นครั้งแรก  เมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2560  ได้นำนักเรียนที่ถูกตัดคะแนนความประพฤติมาปรับพฤติกรรม  จากแต่ก่อนพาไปปรับพฤติกรรมในค่ายทหาร  ไปฝึกกลางแดดร้อนๆ ก็ไม่เป็นผล  จนผู้บริหารได้รู้จัก ดร.ดาราวรรณ  เลยจัดโครงการมาทึ่วัดวะภูแก้ว  ในขณะที่เดินทางก็บ่นเหมือนกัน  มาทำไมไกลจังมาถึงวัดเกือบจะ 20.00 น.  ทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย  แต่พอได้รับการปฐมนิเทศครั้งแรกรู้สึกว่าความเหนื่อยเริ่มหายไปและจางไป  ศาลาวัดวะภูแก้วซึ่งเป็นที่ปฏิบัติธรรม  เป็นเหมือนแสงสว่าง  ทั้งอบอุ่นทั้งกายและใจ  ได้ไออุ่นจากธรรมชาติ  การพานักเรียนมา 3 วัน 2 คืน  รู้สึกได้บุญมากเหลือเกิน  จนกระทั่งโครงการของนักเรียนจบ  จนมาถึงการพาครูมาปฏิบัติธรรมช่วงวันที่  8-11 พฤษภาคม 2560  ครั้งนี้เราตั้งใจมาปฏิบัติด้วยใจจริง  รู้สึกถึงความสุขที่ได้รับเป็นแก่นแท้ รู้ถึงความสงบ  รู้จักการแก้ปัญหาด้วยธรรม  รู้จักแยกสิ่งดีสิ่งชั่ว  รู้จักใช้สติ  ดร.ดาราวรรณ  ให้ข้อคิดในหลายเรื่อง  ขอบคุณวัดวะภูแก้วที่สอนให้เป็นคนมีเหตุผล  สอนการให้อภัย ฯลฯ

คุณครูกชพร  ล้อมวงษ์
โรงเรียนบ่อพลอยรัชดาภิเษก  อ.บ่อพลอย จ.กาญจนบุรี

มาแล้วชอบเลย

        ข้าพเจ้าได้มาที่วัดวะภูแก้วนี้  เป็นครั้งที่ 2 เพราะได้พานักเรียนจำนวน 100 กว่าคน  ที่มีพฤติกรรมไม่ดี  มาปรับเปลี่ยนพฤติกรรมที่วัดวะภูแก้ว  ครั้งแรกข้าพเจ้าเหมือนถูกบังคับเพราะว่ามีนักเรียนในที่ปรึกษา  โดนหักคะแนนความประพฤติและครูที่ปรึกษาต้องมากับนักเรียนทำให้ข้าพเจ้าได้มาครั้งแรกและเมื่อกลับจากวัดนักเรียนได้พูดกับข้าพเจ้าว่า “อาจารย์ครับ  คราวหน้าผมจะมาอีกครับ”  ข้าพเจ้าก็ดูเด็กว่าทำไมต้องให้ฝ่ายปกครองหักคะแนน  ทำไมไม่ทำตัวดีขึ้น นักเรียนได้ตอบกลับมาว่า  “ผมอยากไปแต่ว่าผมจะไปแบบอาสาสมัครได้ไหมครับ  ผมชอบเพราะว่าเกิดมาผมยังไม่เคยไปทำบุญที่วัดไหนเลย”

        การมาครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2  ข้าพเจ้าตกใจมาก  เพราะว่าตรงกับวันวิสาขบูชาและข้าพเจ้าต้องการทำบุญอุทิศให้พ่อ-แม่  และพี่ชายทั้ง 3 คน  ที่เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งทุกคน  จนข้าพเจ้าคิดมาย้อนดูตัวเองว่าเราจะเป็นเหมือนพ่อ-แม่-พี่ชายไหม  ข้าพเจ้าจึงต้องมาสะสมบุญ  เผื่อจะทุเลาลงบ้าง  ข้าพเจ้านั่งสมาธิเดินจงกรม  ถึงจะได้ได้เต็มที่ทุกยก  แต่ก็เต็มใจและทุกครั้งที่นั่ง  ข้าพเจ้าจะนึกถึงพ่อ-แม่-พี่ชายทั้ง 3  ของข้าพเจ้าตลอด

        ข้าพเจ้าสัญญาว่า  ถ้ามีโอกาส  ข้าพเจ้าอยากมาอีกและจะพาครอบครัวของข้าพเจ้ามาภาวนาจิตด้วย

คุณครูพรปวีณ  ชโยทิต
โรงเรียนบ่อพลอยรัชดาภิเษก  อ.บ่อพลอย  จ.กาญจนบุรี

อภัยได้ใจสบาย

        การได้มาอบรมพัฒนาจิตในครั้งนี้  สำหรับข้าพเจ้าก็คงจะคล้ายๆ กับคุณครูท่านอื่น  คือไม่อยากมาแต่ไม่ใช่ว่าการอบรมคุณธรรม  ฝึกปฏิบัติธรรมะนั้นไม่ดี  แต่คิดว่าการฝึกปฏิบัติธรรมที่ไหนก็เหมือนกัน  ทำไมจะต้องดั้นด้นนั่งรถมาไกลหลายร้อยกิโลด้วย  ช่วงวันแรกๆ รู้สึกแย่อยากกลับเพราะไม่อยากตื่นตอนเช้า  แต่พอข้าพเจ้าได้ฟังบรรยาย  ข้าพเจ้าชอบและรู้สึกดีมากในทุกๆ เรื่อง  ที่นี่แตกต่างกับที่อื่นๆ ตรงที่บรรยายความรู้ต่างๆ โดยเฉพาะเรื่อง “กรรม”  เพราะข้าพเจ้าเคยมีปัญหาชีวิต  แล้วคิดมาตลอดว่า  ฉันไม่เคยทำอะไรใคร  ทำไมชีวิตต้องมาเจอเรื่องพวกนี้ด้วย  ทำให้ข้าพเจ้าได้คิดและได้อโหสิกรรมให้กับคนที่ทำให้ข้าพเจ้าเจอปัญหานี้  ไม่เคยคิดให้อภัย  แต่พอข้าพเจ้าได้ฟังแล้วมันทำให้ข้าพเจ้าเกิดความรู้สึกให้อภัยกับคนๆ นั้น  พร้อมทั้งแผ่บุญกุศลในตอนที่นั่งสมาธิให้กับเขา  ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกสบายใจมากที่ได้ทำแบบนี้  ขอบคุณบุญวาสนาที่ทำให้ได้มา

คุณครูอารีย์  เทียงอ่อน
โรงเรียนบ่อพลอยรัชดาภิเษก  อ.บ่อพลอย  จ.กาญจนบุรี

เปลี่ยนมุมมองของชีวิต

        ข้าพเจ้าขอยอมรับด้วยความสัตย์จริงว่า  การมาปฏิบัติธรรม (บวชใจ)  ครั้งนี้  เป็นการปฏิบัติธรรมแบบจริงจังครั้งแรกในชีวิตของข้าพเจ้า  อะไรๆ ในตอนแรกก็มักจะอึดอัดใจไปเสียหมด  เช่น  ทำไมต้องนั่งสมาธินานๆ ปกติที่เคยเจอมาก็เพียงแค่ 5-10 นาทีเท่านั้น  ทำไมต้องถือศีล  เจริญภาวนา  ในเมื่อทุกวันนี้ข้าพเจ้าก็เป็นชาวพุทธทั่วไปที่ไม่ได้ทำอะไรผิดศีล  แต่การได้มาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ 3 คืน 4 วัน  ข้าพเจ้าก็เข้าใจอะไรมากขึ้น  เป็นการเปิดโลกทัศน์ใหม่ให้กับข้าพเจ้า  มุมมองชีวิตถูกเปลี่ยนไป  ว่าทำอะไรต้องมีสติ  รู้ตัวเสมอ  การมาบวชใจครั้งนี้เป็นประโยชน์แก่ตัวข้าพเจ้ามาก  ข้าพเจ้าขอสัญญาจากใจไว้ ณ ที่นี้เลยว่าข้าพเจ้าจะเป็นคนดี  มีศีลธรรมประจำใจ  มีสติรู้คิด  และจะนำความรู้ที่ข้าพเจ้ามีถ่ายทอดต่อให้กับลูกศิษย์ของข้าพเจ้า  เพื่อทำประโยชน์ให้กับสังคมและประเทศชาติต่อไป  ขอบคุณสถานที่แห่งนี้และคณะวิทยากรที่มาเปลี่ยนมุมมองของข้าพเจ้าให้ดีขึ้นอย่างถูกต้องและมีเหตุผล

คุณครูจตุพร  ตันติกำธน

โรงเรียนบ่อพลอยรัชดาภิเษก  อ.บ่อพลอย 

จ.กาญจนบุรี

นิทานที่นำไปใช้ได้ในชีวิตจริง

           ความรู้สึกแรกเมื่อรู้ว่าทางเทศบาลเมืองชลบุรีสั่งให้เข้าอบรมธรรมะ  คือ “ไปอีกแล้วหรือ  ก็เรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ สวดมนต์  ทำวัตร  นั่งสมาธิ  ถ่ายรูป  กิน...น่าเบื่อ!”

           มาถึงวัดความรู้สึกทางลบยิ่งทวีความรุนแรง  เมื่อเจอ อ.ดาราวรรณ  ครั้งแรกขอบอกเลยว่าไม่มีความประทับใจอะไรเลย  ในความคิดของผมอาจารย์เป็นคนใช้ความคิดตนเองเป็นใหญ่  บงการชีวิตคนอื่นให้ทำอะไรก็ได้ตามใจตน  ชอบออกคำสั่ง  อันนั้นก็ไม่ได้  อันนี้ก็ไม่ได้...รู้สึกอึดอัด  เวลาพักผ่อนก็น้อยมาก  โอ๊ย! ชีวิตลำบากเมื่อไรจะจบเสียที

           เมื่อชั่วโมงแรกมาถึง  การที่เราได้เรียนรู้อะไรต่างๆ ที่ลำบากจะทำให้เราปรับตัวปรับความคิด  ทำให้เราเข้มแข็ง  ปรับตัวได้ในทุกสถานการณ์  แต่ก็นั่นแหละยังไงก็ลำบาก!

           สองวันผ่านไป  อะไรหลายๆ อย่างเริ่มเปลี่ยน  ผมนั่งฟัง อ.ดาราวรรณ  บรรยาย  โดยไม่ลุกไปเข้าห้องน้ำ  ถึงจะเบื่อ  แต่ก็ใช้วิธีที่มีการแนะนำคือให้  จ้อง-จด  จด-จ้อง  หายใจลึกๆ พอฟังไปฟังมาก็สนุกเหมือนครูเล่านิทานให้เด็กฟัง  แต่นิทานนี้มันคือชีวิตจริง  มีเหตุมีผล  เป็นหลักสัจธรรมเป็นองค์ความรู้ที่สามารถนำไปใช้ได้

           เมื่อทัศนคติของเราเปลี่ยน  จากที่ไม่อยากมา  กลายเป็นไม่อยากกลับ  ผมใช้ชีวิตอย่างมีความสุข  มีสติ  เกิดปัญญา  เรียนรู้ในการอยู่ร่วมกับผู้อื่น  ทำงานกับผู้อื่นได้  ให้อภัยเป็น

           เสียดายแทนผู้ที่ไม่ได้มาและอยากให้เพื่อนครูที่โรงเรียนได้มาอบรมที่นี่สักครั้ง  อะไรหลายๆ อย่างจะได้ดีขึ้น

คุณครูเสรี  ธนสิทธิ์อาสา
โรงเรียนเทศบาลวัลโพธิ์  จังหวัดชลบุรี

ปรับความคิดปรับการกระทำ

          ครั้งแรกที่มีการเปิดรับสมัครผู้เข้าอบรมเกี่ยวกับธรรมะ  เกิดความสนใจก็เลยตัดสินใจลงชื่อสมัครเข้าอบรม  โดยที่ไม่ค่อยทราบรายละเอียดต่างๆ ในการปฏิบัติธรรมมากมายนัก  ในความคิดครั้งแรกคิดว่าก็คงจะเหมือนครั้งก่อนๆ หรือวัดก่อนๆ ที่เคยเข้าร่วมนั่นแหละ  แต่เมื่อได้มาเข้าปฏิบัติธรรม ณ วัดวะภูแก้วจริงๆ กลับไม่เหมือนวัดอื่นๆ ที่เคยเข้าร่วม

          ดิฉันคิดว่าตัวเองโชคดีมากที่ตัดสินใจเข้าร่วมปฏิบัติธรรมในครั้งนี้  เป็นบุญเหลือเกินที่ได้เข้าอบรม  ทำให้รู้วิธีการทำสมาธิ  การสวดมนต์  การทำบุญ  การแผ่ส่วนกุศล  บุญ  บาป ต่างๆ จากที่จิตใจว้าวุ่น  คิดมาก  บางครั้งก็อาฆาต  แต่ก็แค่คิดไม่เคยทำร้ายใคร  มีเรื่องให้คิดมากมายชอบคิดถึงเหตุการณ์ล่วงหน้าไปก่อนแล้วสร้างทุกข์ให้ตัวเอง  จนเมื่อได้ฟัง ดร.ดาราวรรณ  และวิทยากรท่านอื่นๆพูดและเล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟัง  ทำให้ดิฉันปรับความคิดของตนเองใหม่  จะต้องอยู่กับปัจจุบัน  อะไรที่ยังมาไม่ถึงไม่ต้องไปคิดต้องให้อภัยคนที่เขาทำร้ายเราด้วยวาจาหรือการกระทำ  และจะกลับไปฝึกให้ลูกๆ ให้ทำสมาธิที่ถูกต้อง  จะดูแลพ่อแม่มากขึ้นจากที่ดูแลท่านอยู่เป็นประจำอยู่แล้ว  สำหรับนักเรียนที่ข้าพเจ้าสอนก็จะเพิ่มเติมเกี่ยวกับการรู้บาปบุญ  และการปฏิบัติธรรมด้วยและสัญญาว่าจะเป็นครูที่ดี  เป็นลูกที่ดีของพ่อแม่  และเป็นแม่ที่ดีของลูกๆ

คุณครูจิตตราอธิศกิตต์  ก้องยืนยง
โรงเรียนเทศบาลวัดกำแพง (อุดมพิทยากร)  เทศบาลเมืองชลบุรี

ที่พึ่งของคนหลงทาง

          ก่อนการเข้ารับการอบรม  รู้สึกเฉยๆ กับโครงการนี้  และคิดว่าก็เหมือนกับโครงการอื่นๆ ที่ผ่านมา  การฝึกปฏิบัติ  รักษาศีลห้า  ก็คงเหมือนวัดป่าทั่วๆ ไป  แต่พอข้าพเจ้าได้เรียนรู้และได้เข้ารับการอบรมตั้งแต่วันที่ 8-11 พฤษภาคม 2560  ณ วัดวะภูแก้ว  ทำให้รู้จัก ดร.ดาราวรรณ  และคณะผู้อบรม  ถึงรู้ว่าการอบรมในครั้งนี้มีประโยชน์มากมาย  รวมทั้งความรู้ในสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่รู้เกี่ยวกับการฝึกสมาธิและจิตอย่างถูกต้อง  เข้าใจเรื่องการทำบุญที่เป็นกุศล  การไหว้พระที่ถูกต้อง  ทำให้เข้าใจถึงธรรม  โอสถที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไร  เป็นโครงการดีๆ ที่การพัฒนาบุคลากร  นักเรียนที่หลงทางชีวิตได้เข้ามาเรียนรู้  แม้ข้าพเจ้าเองที่คิดว่าตัวเองเข้าใจธรรมะดีแล้วแต่ยังไม่ถ่องแท้ก็ยังเหมือนหลงทางต้องขอบคุณ ดร.ดาราวรรณและคณะที่ชี้แนวทางและเป็นเข็มทิศชีวิตให้กับคนที่หลงทางต่อไป...สาธุ

คุณครูนัจ  เนื่องจำนง
โรงเรียนเทศบาลอินทปัญญา จ.ชลบุรี

แต่ก่อนเพียงแค่ “รู้”  แต่ไม่เคยตระหนักและเห็นคุณค่า

          การอบรมพัฒนาจิตในครั้งนี้  มาด้วยความตั้งใจที่จะมาปฏิบัติ  อยากมารับบุญรับกุศลจึงตัดสินใจมา  ซึ่งเบื้องต้นคิดว่าคงเน้นในเรื่องสวดมนต์  ไหว้พระ  นั่งสมาธิ  ก็เตรียมใจเตรียมความพร้อมมาระดับหนึ่ง  มาครั้งนี้ก็หวังแค่ได้ลองปฏิบัติธรรมสักครั้งว่าเราก็ทำได้นะ  เพราะการมาอบรมพัฒนาจิตลักษณะนี้ถือเป็นครั้งแรกในชีวิต

          แต่เมื่อได้มาอบรมพัฒนาจิตที่นี่เป็นระยะเวลา 4 วัน 3 คืน  กลับได้สิ่งที่ดีๆ มากมายได้ทั้งความรู้ความเข้าใจมากขึ้นเรื่องพุทธศาสนาและธรรมะต่างๆ ที่เราอาจเคยเรียนมาแต่กลับหลงลืม  ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกตระหนักถึงคุณค่าของพุทธศาสนามากขึ้น  ก่อนหน้านี้ก็แค่รู้สึกว่าเราเป็นคนพุทธ  แต่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรลึกซึ้ง  นอกจากนี้ยังทำให้ข้าพเจ้าตระหนักและเห็นคุณค่าของการเกิดเป็นมนุษย์มากขึ้นว่าเราโชคดีแค่ไหน  ที่ได้เกิดมาในภพภูมิที่มีทั้งสติ  ปัญญา  มีโอกาสได้ทำความดี  ดังนั้นเราต้องหมั่นทำความดี  รู้จักให้ทาน  รักษาศีล  และเจริญภาวนาสมาธิ  ซึ่งก่อนหน้าเราก็ได้แค่รู้ว่าความดีคืออะไร  ให้ทานคืออะไร  ศีลคืออะไร  สมาธิคืออะไร  แต่ก็ได้แค่รู้โดยไม่เห็นความสำคัญของการปฏิบัติ  ทำก็ทำแต่ทาน  แต่เมื่อได้มายังที่แห่งนี้  ได้มาเริ่มฝึกปฏิบัติทำให้ข้าพเจ้าตระหนักได้ถึงความสำคัญว่าเราต้องหมั่นปฏิบัติ  เพื่อให้เกิดบุญเกิดกุศลแก่ข้าพเจ้า  ขอบคุณในตนเองและสถานที่แห่งนี้ที่เป็นจุดเริ่มต้นแรกในการปฏิบัติสมาธิของข้าพเจ้า  เป็นครั้งแรกจริงๆ ที่ทำสมาธิ  แบบรู้สึกสงบ  สบายที่ใจได้เป็นระยะเวลาเกือบชั่วโมง  และที่สำคัญขอบคุณ ดร.ดาราวรรณ  ที่พูดให้ตระหนักว่าเราต้องเริ่มสร้างบุญสร้างกุศลและต้องลองชนะในตนเอง

        สิ่งสำคัญอีกสิ่งที่ได้เรียนรู้และประทับใจคือการเรียนรู้ถึงพลังจิตว่ามีอานุภาพสำคัญมากในการที่เราจะประคองชีวิตให้ประสบความสำคัญถ้าจิตเรานิ่งและแน่วแน่เราก็จะสามารถทำทุกอย่างที่เราตั้งใจได้  นอกจากนั้นที่นี่ยังทำให้ข้าพเจ้าตระหนักถึงพลังบุญพลังบาป  ก่อนหน้านี้เราก็แค่เชื่อแต่ไม่เคยตระหนักว่าเราจะต้องปฏิบัติตนอย่างไร  คิดแค่ว่าเป็นคนดีไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็พอแล้ว  แต่มาครั้งนี้ทำให้เราตระหนักว่าเราจะต้องปฏิบัติตนอย่างไร  คิดแค่ว่าเป็นคนดีไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็พอแล้ว  แต่มาครั้งนี้ทำให้เราตระหนักว่าเราต้องสร้างบุญมากขึ้นเพื่อให้บุญส่งเสริมเรา  เป็นพลังบุญให้เรา  หมั่นถือศีล 5 เพื่อลดพลังบาปที่ติดตัวเรามา  ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมีเหตุมีผลไม่ใช่เรื่องบังเอิญ 

          ข้าพเจ้าขอขอบคุณเหตุและผลนั้นที่ทำให้ข้าพเจ้าได้มีโอกาสมาสร้างสติ  พัฒนาจิต พลังบวก  ณ ที่แห่งนี้  ขอบคุณพลังบางอย่างที่ดึงดูดข้าพเจ้ามามีโอกาสได้พบธรรมะ  ณ ที่แห่งนี้  นับจากนี้ไปข้าพเจ้าจะดำเนินชีวิตอย่างมีสติ  หมั่นฝึกจิตให้มีพลังดี  และหมั่นสร้างบุญเสมอ

คุณครูกนกกานต์  แก้วผ่องใส
สำนักการศึกษา  เทศบาลเมืองชลบุรี

ครูโพธิสัตว์

          ก่อนมาอบรมดิฉันไม่ค่อยเต็มใจเท่าไรนัก  เพราะคิดว่าตัวเองยังมีภารกิจทางบ้านหลายอย่างถ้ามาเข้าค่ายคงจะทำให้ไม่มีสมาธิในการอบรมแน่นอน  แต่ก็จำเป็นต้องมาเพียงเพราะคิดว่าทำตามหน้าที่

          พอมาถึงวัดวะภูแก้วเห็นบรรยากาศภายในวัดร่มรื่นเย็นสบายใจ  เริ่มคิดว่าน่าจะเหมาะสำหรับการมานั่งเพื่อหาความสงบทางจิตใจเท่านั้น  มาเจอผู้หญิงสูงวัยคนหนึ่งดูท่าทางท่านคล่องแคล่ว  แนะนำคณะเราอย่างนั้นอย่างนี้  ก็เริ่มประทับใจ  พอมาเริ่มเข้ารับการอบรมและได้ฟังการแนะนำตัวจึงได้ทราบว่าท่านคือวิทยาที่จะอบรมเรา  ตลอดทั้ง 3-4 วัน  นั่นก็คือท่าน ดร.ดาราวรรณ  เด่นอุดม  ความรู้สึกตอนนี้เริ่มเปลี่ยนจากก่อนจะมา  ดิฉันเริ่มอยากรู้  อยากฟังประสบการณ์จากคุณครูวิทยากร  เพราะท่านเป็นคนที่จริงจังเป็นครูที่เข้าใจจิตใจครูได้ดี  ชอบตรงที่ท่านเน้นว่าครูต้องสอนนักเรียนให้เป็นคนดีก่อนแล้วค่อยเก่ง  ซึ่งดิฉันได้ทำแบบนี้มาตั้งแต่เริ่มเป็นครู  ดิฉันพยายามมุ่งมั่นตั้งใจฟังทุกเรื่อง  โดยเฉพาะเรื่องหลักการนั่งสมาธิ  และประโยชน์ของการนั่งสมาธิ  ดิฉันได้ปฏิบัติตามทุกข้อแนะนำจนกระทั่งได้แชมป์ 6 ยก  ซึ่งเป็นความภาคภูมิใจไม่มีวันลืมมาถึงวันสุดท้ายของการอบรม  ดิฉันไม่เหลือความรู้สึกก่อนมาเลยแม้แต่น้อย  ดิฉันภาคภูมิใจและมีความสุขมาก  และไม่ผิดหวังที่ได้มาวัดวะภูแก้ว

          ขอขอบคุณคณะครูบาอาจารย์ทุกท่านที่ประสิทธิ์ประสาทวิชาให้  ดิฉันจะนำความรู้คู่คุณธรรมนี้ไปใช้กับลูกศิษย์ที่รักของดิฉันทุกคน  และเป็นครูโพธิสัตว์ไปตลอดจนชีวิตจะหาไม่

คุณครูรัตนา  อยู่แท้กูล
โรงเรียนบ้านขามน้อย  อ.หนองกี่  จ.บุรีรัมย์

สอบครูผู้ช่วยได้เพราะมีสมาธิ

          ตอนสมัครสอบบรรจุครูผู้ช่วย  หลังจากอ่านหนังสือเสร็จ  ก่อนเข้านอนข้าพเจ้าได้ลองสวดมนต์  ตั้งจิต  ทำสมาธิเกือบทุกวันก่อนสอบ  ซึ่งหลังจากทำกิจกรรมเสร็จแล้วข้าพเจ้ามีความรู้สึกว่าการสวดมนต์  ทำสมาธิ  สามารถช่วยให้เรารู้สึกโล่ง  สบาย  จิตไม่ฟุ้งซ่าน  หลังจากที่ข้าพเจ้าได้สอบเสร็จ  และผลประกาศออกมา  ปรากฏว่า  ข้าพเจ้าได้มีรายชื่อขึ้นบัญชีและได้บรรจุเป็นข้าราชการครู  ข้าพเจ้าเชื่อว่าการที่ข้าพเจ้าสอบได้มีผลมาจากการสวดมนต์นั่งสมาธิส่วนหนึ่ง

          เมื่อข้าพเจ้าได้มาเข้าร่วมโครงการได้รับฟังการบรรยายจากท่านวิทยากร  ข้าพเจ้าได้รู้ว่า  การที่ข้าพเจ้าได้ช่วยเหลือพ่อแม่  ตายาย  การดูแลท่านในยามที่ท่านป่วย  เป็นเด็กดี  ตั้งใจเรียน  มันยังไม่เพียงพอสำหรับการทำหน้าที่ของลูก  และเมื่อนึกย้อนกลับไป  ข้าพเจ้าจะไปเที่ยวไหนหรือจะไปสอบที่ไหน  ข้าพเจ้าจะโทรหาท่านน้อยมาก  และไม่ค่อยจะยกมือไหว้ท่านมีเพียงแค่คำบอกกล่าวเท่านั้น  บางครั้งก็พูดไม่ดีกับท่าน  แต่พอนึกได้อีกที  เราไม่น่าทำแบบนั้นเลยแต่หลังจากที่รับการอบรมจากวิทยากรแล้ว  ทำให้เราทราบว่าทุกสิ่งทุกอย่างต้องทำตัวให้อยู่บนความมีสติอยู่กับตัวเอง  อยู่กับปัจจุบัน  เราต้องทำปัจจุบันให้ดีที่สุดก่อนที่จะมีโอกาสได้ทำตอนมีชีวิตอยู่  ดีกว่ามาเสียดายทีหลังว่า “รู้อย่างนี้ฉันทำแบบนี้ก่อนเสียก็ดี”  และหลังจากนี้ไปข้าพเจ้าจะดำเนินชีวิตอย่างมีสติ  และจะทดแทนบุญคุณของพ่อแม่ด้วยการเป็นคนดี  เป็นครูที่ดีของชาติ  ตลอดจนการทำหน้าที่ของลูกและครูของศิษย์ให้ดีที่สุดเท่าที่ข้าพเจ้าจะทำได้

คุณครูรุ่งนภา  สุวารี
โรงเรียนบ้านขามน้อย  จ.บุรีรัมย์

กด like ให้ ผอ.รพ.มหาราชนครราชสีมา เลย

          คิดในใจว่าผู้บริหารโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมาสุดยอด  ที่พิจารณาและอนุมัติให้จัดโครงการ “บวชใจ”  นี้ขึ้น  เป็นการเปิดโอกาสให้บุคลากรได้พัฒนาตนเอง  อยากให้หน่วยงานที่ตนเองอยู่จัดโครงการแบบนี้ให้บุคลากรครู  ได้มาพัฒนาตนเองเพื่อได้กลับไปดูแลเด็ก  ได้ปรับเปลี่ยนความคิดและพฤติกรรมให้เป็นคนดีไม่ใช่ให้เก่งวิชาการกันอย่างเดียว  เห็นด้วยที่ท่าน ดร.ดาราวรรณ  มีอุดมการณ์ในการปรับเปลี่ยนทัศนคติใหม่ว่า “เด็กไทยต้องมีคุณธรรมนำความรู้”  และเข้าใจความจริงของชีวิต  บุญบาป  กฎธรรมชาติ  ผลการของกระทำ (กฎแห่งกรรม)  เป็นศาสตร์ที่ต้องให้เด็กรุ่นใหม่เรียนรู้และเข้าใจปฏิบัติตามได้  พิสูจน์ได้

คุณครูพรเพ็ญ  ขวัญพัทลุง
โรงเรียนคณะราษฎรบำรุง  จังหวัดยะลา