Saturday, 23 November 2013 01:29 |
คำดุด่าของพ่อแม่แฝงอะไรดี ๆ ไว้เยอะ ฉันรู้สึกเบื่อหน่ายกับการมาวัดในครั้งนี้เพราะทุก ๆ ครั้งที่มาเข้าค่ายธรรมะ ก็แค่ 2-3 วันเอง แต่ครั้งนี้มาตั้ง 5 วัน รู้สึกท้อมาก ฉันนับถือศาสนาพุทธตอนเป็นเด็ก ชอบทำบาป ฆ่าสัตว์ ฆ่ามด ฆ่าแมลง แต่ไม่เคยเถียงพ่อกับแม่ พ่อแม่บอกอะไรก็ทำตาม จนกระทั่งถึง ป.3 ฉันเริ่มเถียงพ่อแม่ ท่านบอกอะไรก็ไม่สนใจ ฉันเคยลองกินเหล้า มันขมคอแสบคอดี รู้นะว่าบาปแต่ก็ทำ ยายฉันชอบไปทำบุญที่วัดเพราะวัดอยู่ใกล้บ้าน แต่ฉันก็ไม่ค่อยได้ไปวัดเลย พ่อแม่ชอบเล่นการพนัน ฉันเคยบอกพ่อกับแม่แล้ว แต่พ่อกับแม่ไม่เชื่อ การพนันมันเป็นของไม่ดี ฉันก็ตั้งใจเรียนมาตลอด เพราะถูกพ่อแม่เคี่ยวเข็ญมาเป็นอย่างดี แต่พอโตขึ้นมา ฉันทำให้ท่านผิดหวังบ่อย ๆ อาจจะเป็นเพราะคบเพื่อนไม่ดี อยากให้เขายอมรับในตัวเรา เกรดของฉันก็ค่อนข้างดี หลังจากนั้นเกรดตกลงมาเยอะมากได้แค่ประมาณ 3.61 นี้แหละ พ่อไม่ภูมิใจในตัวเรา ท่านด่า ท่านตี ทำทุกอย่าง จนวันนั้นฉันฝังใจมาก เก็บมาคิดตลอด และพยายามทำดีกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผ่าน ๆ มา หลังจากที่ได้มาค่ายที่วัดวะภูแก้วแล้ว รู้สึกดีขึ้นมาตั้งเยอะ เข้าใจอะไรหลาย ๆ อย่าง จากที่ไม่เคยเข้าใจพ่อแม่ก็เข้าใจแล้ว อยากตอบแทนพระคุณพ่อแม่ขึ้นมาทันที เวลาที่ท่านด่าเราบอกเราคำพูดนั้นมันแฝงอะไรดี ๆ มาตั้งเยอะ ลองกลับไปคิดทบทวนดูใหม่สิ ฉันคิดว่าฉันต้องทำความดีให้มากกว่านี้แล้ว รักท่านให้มากเหมือนที่ท่านรักเรา
สุชาดา เปลี่ยนขำ ม.4/1 โรงเรียนบุญเหลือวิทยานุสรณ์ วันที่ 8 ต.ค. 2556
รู้แล้วว่าทำไมยายชอบฟังสวด ตั้งแต่ผมมาเข้าค่ายที่วัดนี้ผมรู้สึกดีมาก ๆ เลยทีเดียว เมื่อก่อนผมชอบเพลงมาก ทุก ๆ วันเมื่อว่าง ยายของผมแกก็จะเอาวิทยุมาฟังสวดของวัดต่าง ๆ ซึ่งผมไม่เคยสนใจในเรื่องแบบนี้เท่าไร เมื่อยายผมมาฟังสวดทุกเช้า ทุกเย็น ทำทุกวันเป็นมาหลายสิบปีแล้ว และในที่สุดผมได้รู้ว่าการฟังสวด ทำให้คนเราสบายใจจริง ๆ เมื่อก่อนผมเป็นโรค ๆ หนึ่ง ที่มีอาการเวียนหน้าตลอดเวลา มันเป็นมา 3-4 ปีได้แล้ว พอผมไปตรวจที่โรงพยาบาล คุณหมอบอกว่า เด็กคนนี้แข็งแรงดี ไม่เป็นอะไรเลย ทีแรกผมจะถามหมอว่า ผมไม่เป็นอะไรจริง ๆ หรือหมอ
พอเมื่อมาเข้าค่ายที่วัดนี้นั้น ดร.ดาราวรรณ บอกว่าโรคที่หาสาเหตุไม่ได้ อาจจะเป็นโรคกรรม ผมเลยเชื่อแบบนั้น
จากการที่ได้สวดแผ่เมตตามาหลายวัน ผมรู้สึกว่าตัวเบากว่าเดิม ผมว่าเข้าค่ายที่วัดนี้ดีมาก ๆ เลย “เจ๋งมาก ๆ เลย”
เทวีรัตน์ ชากระโทก ม.4/8 โรงเรียนบุญเหลือวิทยานุสรณ์ วันที่ 8 ต.ค. 2556 ต่อจากนี้จะทำแต่ความดี
ก่อนที่จะมาอบรมฉันเป็นเด็กดื้อชอบหนีเรียน ชอบทำให้แม่เสียใจ ไม่เชื่อฟังแม่ไม่ช่วยเหลือแม่ ชอบเถียงแม่ บางครั้งก็ทำให้แม่ร้องไห้ ทำอะไรหลายอย่างกับแม่ไว้ ขณะที่อบรมฉันคิดว่าต่อไปนี้จะไม่หนีเรียน จะไม่ทำให้คุณครู และพ่อแม่เสียใจ เพราะฉันได้รู้มากมายกับเรื่องแม่ที่ฉันไม่เคยรู้ ทำให้ฉันร้องไห้ขณะที่คณะวิทยากรได้เปิดหนังการทำคลอดให้ดู ฉันรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดของแม่ที่กว่าจะคลอด ฉันออกมาและเลี้ยงดูฉันให้ใหญ่โตได้แบบนี้ พระคุณของแม่ที่มีต่อฉันมันมากจริง ๆ มากกว่าอะไรทั้งสิ้น และไม่รู้ว่าบาปที่ฉันทำไว้กับแม่ทำให้แม่ร้องไห้มันจะลดลงหรือเปล่า ฉันมีความสุขมากที่ได้มาอบรมครั้งนี้ เพราะมีบุญไปฝากพ่อแม่และมีสมาธิที่ดี ฝึกความอดทนและการอยู่ร่วมกับสังคมที่ดี มีเพื่อนช่วยเหลือกัน เสียสละให้แก่กัน ทำให้สมาธิดีขึ้น มีความอดทนต่อการนั่งสมาธิ
หลังจากการอบรมฉันจะไปกราบแม่ ทำสิ่งที่ดีให้กับแม่ จะไม่ทำให้แม่เสียใจ จะตั้งใจเรียน เชื่อฟังพ่อแม่ เชื่อฟังคุณครู จะไปฝึกสมาธิให้ดีขึ้นอีก จะหมั่นภาวนาอุทิศส่วนบุญให้ญาติที่ตายไปแล้ว และจะทำบุญเพื่อลดบาปที่ทำกับพ่อ-แม่ ทำให้พ่อแม่ภูมิใจทำให้ครูภูมิใจ และจะทำบุญเป็นประจำ
ศศิกาญจน์ แซะจอหอ ม.4/8 โรงเรียนบุญเหลือวิทยานุสรณ์ วันที่ 8 ต.ค. 2556
วัดนี้ดีที่สุด
การที่ได้มาปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิ ที่วัดวะภูแก้วนี้เป็นบุญแก่ข้าพเจ้าอย่างยิ่ง การนั่งสมาธิ เป็นการฝึกจิตให้แข็งแรง ข้าพเจ้ารู้สึกทรมานในการนั่งสมาธิแต่พอนั่งไปนาน ๆ ทำให้รู้สึกสบายใจมากขึ้น แต่ตอนที่ฉันรู้สึกสบายใจมากที่สุดก็คือวันสุดท้ายตอนทำวัตรเช้า นั่งสมาธิได้โดยไม่รู้สึกปวดเมื่อย กลับสบายขึ้นอีกตั้งเยอะ การมาวัดวะภูแก้วครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ข้าพเจ้าจึงได้รู้ว่าการปฏิบัติธรรมดีอย่างไร วัดวะภูแก้วนี้สอนดีมาก สอนนั่งสมาธิก็ดี ทำให้สบายใจ อยากบอกว่าวัดวะภูแก้วดีที่สุด อยากให้เพื่อนมากัน การที่ข้าพเจ้าได้นั่งสมาธิทำให้จิตข้าพเจ้าเข้มแข็งมากขึ้นและสบายใจที่ได้ทำบุญให้ทุกคนที่ข้าพเจ้านึกถึง วัดวะภูแก้วเป็นวัดที่ดีที่สุด ปิยะธิดา โฉมงาม ม.1 โรงเรียนบ้านสารภี
|
Last Updated on Saturday, 23 November 2013 01:39 |