ตามรอยพ่อแม่ครูอาจารย์ |
Thursday, 23 April 2009 13:43 | |||
แสดงธรรม โดยหลวงพ่อพุธ ฐานิโย
การปฏิบัติธรรม การทรงธรรม การรักษาศาสนา รักษาจารีตประเพณี เป็นหน้าที่ของพุทธบริษัทภายในคือพระภิกษุสงฆ์ กติกาวัดของเรา เรามีการทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็นทุกวัน ทำวัตรเช้าตอนตี ๔ ทำวัตรเย็นตอน ๖ โมงเย็น ถ้าหากว่า เราทำอะไรไม่ได้ ก็พยายามทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็นไม่ให้ขาด ให้ตั้งใจให้มีสัจจะ เป็นการฝึกฝนอบรมตัวเอง
หมู่อาจจะคิดว่าทำไมหลวงพ่อไม่สอนพวกผม ผมตั้งใจสอนอยู่ ๒ ข้อนี้เท่านั้น แต่ว่าให้ท่านทั้งหลายพยายามตั้งใจลงทำวัตรสวดมนต์เช้าเย็นให้ได้ ในเมื่อดูบัญชีแล้ว ปรากฏว่ามีผู้ขาดเกินกว่า ๒๐ วันก็มี เกินกว่า ๑๕ วันก็มีเยอะแยะ ในเมื่อผมเทศน์ให้ฟังว่า ท่านบวชมาแล้วเป็นลูกศิษย์ผมต้องลงทำวัตรเช้าให้ได้ทุกวัน ทำวัตรเย็นให้ได้ทุกวัน เมื่อท่าน ไม่ยอมปฏิบัติตาม ผมก็ถือว่าท่านไม่ปฏิบัติตามโอวาท ผมจึงไม่สอนท่าน
เมื่อเร็วๆ มานี้ มีท่านหนึ่งท่านมาขอญัตติ ท่านบวชมาจากทางฝ่ายโน้น ท่านไปนั่งคุยอยู่ว่า ผมนี่ออกจะคิดผิด หรือท่านตำหนิหมู่คณะว่าอย่างนั้นอย่างนี้ อะไร ทำนองนั้นแหละ คล้ายๆ กับท่านบอกว่าท่านบวชผิดที่ และท่านก็เกือบจะบอกว่าครูบาอาจารย์ก็ไม่สอน อะไรทำนองนั้นแหละ ผมก็เลยบอกว่า ท่าน... ท่านอย่าประกาศความโง่ ความเซ่อของตัวเองซิ ผมก็พูดเปรียบเทียบว่า ผืนแผ่นดินนี้มีทุกอย่างที่จะอำนวยผลประโยชน์ให้แก่มนุษย์ เมื่อมนุษย์ผู้ไม่มีความฉลาด มนุษย์ที่โง่เซ่อ เกิดมาบนผืนแผ่นดิน ก็ได้แต่ขี้รด เยี่ยวรดแผ่นดิน แต่มนุษย์ที่มีความฉลาด เขาสามารถที่จะหาผลประโยชน์จากผืนแผ่นดินนี้ได้ จนตั้งเนื้อตั้งตัวเป็นมหาเศรษฐี ผู้ที่มุ่งศีลมุ่งธรรม มุ่งมรรคผลนิพพาน เขาก็นั่งอยู่บนผืนแผ่นดินนี้ ภาวนาจนสำเร็จมรรคผลนิพพาน ได้ดิบได้ดี
เพราะฉะนั้น วัดป่าสาลวันหรือคณะสงฆ์ครูบาอาจารย์ที่นี่ก็มีดีพอที่จะแบ่งปันให้หมู่ได้ดี แต่หมู่ไม่รู้จักเอาเองต่างหาก ผมให้แล้วว่าท่านต้องทำวัตรเช้าให้ได้ทุกวัน ทำวัตรเย็นให้ได้ทุกวัน ผมมีให้แค่นี้ เพราะอันนี้มันเป็นจุดเริ่ม ผู้ที่จะฝึกหัดจิตของตัวเองให้มีพลังจะต้องบังคับตนให้ปฏิบัติทุกสิ่งทุกอย่างที่เราต้องการปฏิบัติให้ได้ อย่างคงเส้นคงวา ตั้งแต่การนอนเป็นเวลา กินเป็นเวลา อาบน้ำเป็นเวลา ไปส้วมไปถานเป็นเวลา ทำอะไรเป็นเวลา สิ่งทั้งหลายเหล่านี้จะถือว่าเป็นเรื่องไม่จำเป็น แต่เป็น สิ่งที่เราจะต้องฝึกฝนอบรมให้มันเป็นไปทั้งนั้น สิ่งที่มันหยาบๆ ที่เราบังคับได้ฝึกหัดได้นี่ แต่เราทำไม่ได้ เราจะไปเอาดีกับสิ่งที่ละเอียดยิ่งไปกว่านี้ได้อย่างไร
อันนี้ขอเตือนท่านทั้งหลาย ถ้าจะเป็นลูกศิษย์ครูบาอาจารย์จริงๆ แล้ว ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็นอย่าให้ขาด ประเดี๋ยวก็จะบอกว่า หลวงพ่อก็ได้แต่เทศน์หมู่นั่นแหละ หลวงพ่อก็ไม่เห็นมา ร้องสวดมนต์กับเขาสักที เออ! ก็ยอม ยอมให้ว่า ถ้าไม่ยอมยกให้ครูบาอาจารย์บ้าง ว่าครูบาอาจารย์มีภาระหน้าที่เพียงใด แค่ไหน ท่านจะตีเสมอกับอุปัชฌาย์อาจารย์ก็ตามใจ อันนี้เป็นสิ่งที่ พวกท่านทั้งหลายนี่มาเกี่ยง เกี่ยงแต่ครูบาอาจารย์ ทีนี้ในขณะที่เรามาเกี่ยงนั่น ถ้าสมมติว่าเราจะมาท้ากันว่า เอ้า! มาเดินจงกรมแข่งกัน นั่งสมาธิแข่งกัน อดข้าวตายแข่งกัน ผมว่าสู้อาจารย์ไม่ได้ ผมเคยตั้งใจจะเดินจงกรมแข่งท่านอาจารย์เสาร์มาแล้ว วันไหนคิดว่าจะเอาชนะท่านอาจารย์ให้ได้ วันนั้นท่านจะเดินจงกรมไม่หยุด เราแพ้ท่านทุกที
|
|||
Last Updated on Monday, 16 April 2012 12:10 |